Po śmierci cesarza Meiji w 1912 roku parlament japoński przyjął uchwałę o zbudowaniu w Tokio chramu shinto. Meiji-jingū został oficjalnie poświęcony w 1920 roku, ale w kolejnych sześciu latach trwały prace na błoniach świątyni, dzięki którym powstał m.in. kompleks sportowy. Częścią tego kompleksu był stadion, który funkcjonował w latach 1926 – 1957. Później został rozebrany, a na jego miejscu powstał Stadion Narodowy, na którym rozegrano Igrzyska Olimpijskie w 1964 r.
Mapy zewnętrznych ogrodów świątyni Meiji dzięki uprzejmości p. Steve’a Sundberga, autora OldTokyo.com
Warto podkreślić, że stadion Meiji-jingū (w lewej górnej części mapki, oznaczony jako „Stadium”) jest często mylony ze znajdującym się nieopodal stadionem bejsbolowym. Przedstawiany tu obiekt określa się nierzadko w opracowaniach anglojęzycznych słowem „Field”. Jest to o tyle nieuprawnione, że gościł przez lata liczne imprezy lekkoatletyczne i rozegrano na nim wiele oficjalnych meczy piłkarskich. Odbyły się na nim także IX Mistrzostwa Dalekiego Wschodu, największa impreza sportowa w Azji przed II wojną światową, w której wystartowało ponad 1800 sportowców. Zbombardowanie stadionu w czasie II wojny światowej w 1945 roku oraz spalenie okolicznych lasów sprawiły, że władze Tokio podjęły decyzje o rozbiórce obiektu.
(1) Circa 1930. Wyd. Biuro Zarządcze Błonia Świątyni Meiji. Wymiary: 9,0*14,0 cm. Nr: brak.