Stamford Bridge to kolejny znany obiekt piłkarski zaprojektowany przez Archibalda Leitcha. Oficjalne otwarcie stadionu nastąpiło w 1877 roku. Ligowe derby z Arsenalem w 1935 roku obejrzało 83 000 widzów, ale dopiero 30 lat później na stadionie zamontowano ławki, na których mogło zasiąść ¾ widzów. Po zdobyciu przez Chelsea Pucharu Zdobywców Pucharów w 1971 roku pojemność stadionu powiększono do 50 000 miejsc. Po zmianach wymagań dotyczących bezpieczeństwa na stadionach piłkarskich, w latach 90-tych ubiegłego wieku dokonano przebudowy obiektu. Obecnie mieści 41 841 widzów.
Ciekawostką jest pochodzenie nazwy stadionu londyńskiej Chelsea. Na XVIII-wiecznych mapach Londynu można zobaczyć w okolicach dzielnicy Chelsea małą zatoczkę „Stanford”. Jak wskazywały mapy kartograficzne, znajdowała się ona tam, gdzie obecnie stoi jedna z trybun obiektu – East Stand. Jadąc w stronę stadionu ulicą Fulham Road trzeba było przejechać po moście nazywanym potocznie „Little Chelsea Bridge”, który wznosił się ponad małym potokiem wpływającym do zatoczki „Stanford”. Ze zlepku słów powstawały nazwy „Stanford Bridge”, „Stanbridge”, aż ostatecznie przyjęto „Stamford Bridge” jako obecną nazwę stadionu Chelsea.
(1) Circa 2000/foto 1990. Wyd. Premier Image Products. Wymiary: 9,9*14,3 cm. Nr: brak.
(2) Circa 2000. Wyd. Premier Image Products. Wymiary: 9,9*14,9 cm. Nr: brak.
(3) Circa 2000. Wyd. Premier Image Postcards. Wymiary: 9,9*14,9 cm. Nr: brak.